بررسی اثر مسمومیت با دیازینون بر برخی فاکتورهای خونی و فعالیت لایزوزیم سرم ماهی بنی barbus sharpeyi

دیازینون یک حشره کش پرمصرف در صنعت کشاورزی در کل جهان است. مهمترین اثر زیست محیطی این سم مربوط به اثر آن بر موجوداد غیر هدف می باشد. موجودات آبزی، بویژه ماهی ها بیشتر از سایر موجودات در معرض مسمومیت با pcv, hb, rbc, ) دیازینون می باشند. در این تحقیق اثر مسمومیت مزمن با دیازینون بر برخی فاکتورهای خونی ایمنی (فعالیت لایزوزیم سرم، میزان پروتئین تام، گلوبولین و آلبومین سرم) و ،(wbc, mcv, mch, mchc در ماهی بنی (ماهی بومی رودهای استان خوزستان) مورد بررسی قرار (alp و ast ،alt) فعالیت آنزیم های سرمی 0 و 1 میلی گرم در لیتر این سم در آکواریوم های جداگانه تهیه و 30 قطعه مای /4 ،0/2 ، گرفت. به این منظور 4 غلظت 0 14 و 21 نمونه خون تهیه شده و آزمایشات فوق ، به هر آکواریوم اضافه گردید. از ماهیهای هر تیمار در زمانهای صفر، 7 روی نمونه ها انجام شد. در انتهای آزمایش 10 ماهی از هر غلظت با باکتری آئروموناس هیدروفیلا چالش داده شدند و 0 میلی گرم در / تلفات تا ده روز ثبت گردید. نتایج نشان داد که تقریبا تمام فاکتورهای خونی مورد بررسی در تیمار 1 و 4 همچنین میزان فعالیت لایزوزیم سرم، میزان پروتئین تام و گلوبولین، .(p< لیتر دیازینون ، تحت تاثیر قرار گرفتند( 0.05 0 میلی گرم در لیتر دیازینون در مراحل نمونه گیری کاهش معنی / در تیمارهای 1 و 4 alp و alt،ast آنزیم های تلفات بعد از چالش باکتریایی نیز در تیمار 1 میلی گرم در لیتر نسبت به تیمار .(p< داری نسبت به تیمار کنترل یافت( 0.05 0 میلی گرم در لیتر دیازینون تاثیری بر فاکتورهای مورد بررسی در این تحقیق / کنترل افزایش یافت. غلظت 2 بطور کلی می توان نتیجه گرفت که مسمومیت مزمن دیازینون در ماهی بنی تاثیر سویی بر فاکتورهای .(p> نداشت( 0.05 خونی، ایمنی و آنزیم های سرمی ماهی بنی دارد و این تاثیر می تواند باعث افزایش حساسیت ماهی نسبت به استرس های محیطی و بیماریها گردد.